Jeszcze tydzień i wolne.. ale i tak żadnego odpoczynku nie będzie przynajmniej do sierpnia.. ehh.. trzeba się ostro przyłożyć.. najpierw do maturki, a potem 3mać kciuki za to, aby mnie zechcieli na Uniwerek :P I jeśli dobrze się wszystko ułoży, to będę studentką :) Obyyyyyy.. marzenie.. ehh.. :)
Nic dwa razy się nie zdarza
I nie zdarzy. Z tej przyczyny
Zrodziliśmy się bez wprawy
I pomrzemy bez rutyny.
Choćbyśmy uczniami byli
Najtępszymi w szkole świata,
Nie będziemy repetować
Żadnej zimy ani lata.
Żaden dzień się nie powtórzy,
Nie ma dwóch podobnych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków,
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Wczoraj, kiedy twoje imię
Ktoś wymówił przy mnie głośno,
Tak mi było, jakby róża
Przez otwarte wpadła okno.
Dziś, kiedy jesteśmy razem,
Odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża ? Jak wygląda róża ?
Czy to kwiat ? A może kamień ?
Czemu ty się, zła godzino,
Z niepotrzebnym mieszasz lękiem ?
Jesteś – a więc musisz minąć.
Miniesz – a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, wpółobjęci,
Spróbujemy szukać zgody,
Choć różnimy się od siebie
Jak dwie krople czystej wody.
Spodobał mi się.. może dlatego, że odnosi się do mnie, do każdego z nas..
Co sprawia, że widzi się coś wielkiego w czymś tak małym i błahym?.. jednak pozornie błahym..
Co napędza ludzi do tworzenia ?.. a co innych do czytania ?..
Co napędza MNIE do składania i zbierania tego ?
Czemu tu tyle pytań ? ..
Nie mam zamiaru was przynudzać.. więc..
Kończę..
P.S. ..odpowiedzi na pytania nie znam.. J 
Już niedługo Święta.. w wirze przygotowań, tzn. sprzątania i gotowania nie mam czasu na nic więcej.. a tak bym chciała pogadać z A. , wypróbować z nią nowy trunek mamy :P.. iść na spacerek z M. i cieszyć się wiosną (tylko gdzie ona się podziała?) :P
Marzeń i planów jest wiele, tylko gorzej z ich realizacją J
Od dłuższego czasu planuję też kupić film do aparatu i razem z moim zenitem wybyć do parku.. J
Ostatnio nawet kupiłam sobie bransoletkę, której szukałam od baaaardzo dawna.. J
I czemu mnie to cieszy ? Przecież to takie banalne, przyziemne i tak bardzo ludzkie J
Ale w końcu jestem człowiekiem.. hmm.. :P
Za bardzo chyba się przejmuję tym, ze kogoś wqrzyłam, zdenerwowałam, itp..
Nie lubię, gdy ktoś jest na mnie zły.. czuję się wtedy taka niepotrzebna i malutka..
A już najgorsze jest to, gdy nie wiesz, przez co jest czasem nieciekawa atmosfera..
W wirze nauki i ciągłego ślęczenia nad notatkami staram się zadowalać samą siebie.. dobrze mi robi rozmowa z A, meeting with M., śmieszne rozmówki z P., pomoc mamie, czasem smutek z bezsilności..
Ale trzeba się wziąć w garść..
Muszę odzyskać swój pozytywny stosunek do otaczającego świata..
Muszę wiedzieć co jest ważne, a co mniej..
Muszę..
.. ale czy ,,muszę” ? :P
.. nadal jest park i są spacery z różnymi osobami o różnej porze.. matura za pasem i trzeba coś ze sobą i swoją dalszą edukacją robić J
Nareszcie kupiłam sobie zeszyt na aforyzmy, sentencje, itp. Zaopatrzyłam się w fazerskie kolczyki, które zauważyłam rano w sklepie, a już wieczorem je miałam :D Takie rzeczy wywołują u mnie prawdziwe szczęście.. ale za prawdziwe szczęście uważam rozmowę z kimś, możliwość pomocy, siedzenie na ławce w parku, patrzenie na innych, obserwacja przyrody, wąchanie kwiatów.. Dlaczego cieszę się takimi drobnymi rzeczami i dlaczego.. hmm.. a może przesadzam ? ;)
Mam zamiar kupić genialne pocztówki, malutki kwiatek w doniczce i cieszyć się nimi do upadłego J A dlaczego nie ? J Nie robię chyba swoim uśmiechem nikomu przykrości.. a przynajmniej mam taka nadzieję..
To wszystko to moje szczęście, moja radość, zadowolenie, uśmiech .. choć to tak niewiele..
Wiem też, że największe szczęście spotka mnie wtedy, gdy dostanę się na swoje wyparzone studia i utrzymam się tam J Łatwo jest kupić sobie pocztówkę.. ale czy łatwo zapewnić sobie zajęcie na kolejne 4 lata ? To jest trudniejsze i bardziej skomplikowane.. ale mam nadzieję, ze możliwe do spełnienia.. i bardzo bym tego chciała J Amen J